Agressie in dualiteit

Agressie is een gevolg van een disbalans op het innerlijk strijdveld. Zie eventueel de tekst over “Strijd, innerlijk strijdveld“. Agressie als gevolg van strijd en haat kan komen vanuit twee kanten. Daar tussen is Liefde, zoals Liefde altijd tussen Alles zit.

Eerste agressie

De eerste agressie is van de Schepping tot aan Jacob versus Juda (4de zoon van Lea). Jacob is symbolisch het Zelf en Juda als het gebied waarbinnen de persoonlijkheid kan bewegen met daarin het innerlijke strijdveld. Deze vorm van agressie kan nooit iets in het concrete bereiken. De agressie zal via het innerlijke strijdveld tot zich Zelf keren en zal leiden tot onbalans, onevenwichtigheid en eventueel uiteindelijk leiden tot ziekte en de dood.

Tweede agressie

De tweede agressie is van Jacob versus Josef (11 de zoon, 1ste zoon Rachael) richting de Christus: de energie van de Onvergankelijke Geestelijke Werelden. Jacob is symbolisch het Zelf en Josef als de persoonlijkheid waar binnen het ego met het innerlijke strijdveld. Het is de Maria (lees : Mater, Materie, de materie dat leidend is) met Yeshua (Jezus) en de Maria met de gekruisigde Yesua : deze vorm van agressie zal via het innerlijke strijdveld concreet richten naar buiten toe op het Wezenlijke, het Geestelijke. Het concrete zal doorslaggevend zijn in de vergankelijke wereld en ‘winnen’. Echter het Onvergankelijke is Eeuwig wordt buitenspel gezet en tracht grond te raken in de vergankelijke wereld. Het Wezenlijke, het Geestelijke zal agressief worden aangevallen in de materie/stof: de gekruisigde Yesua (Jezus). Uiteindelijk zal het vergankelijke sterven, en het Ware, Jacob in deze herrijzen als symbool van het Onvergankelijke.

Agressie ontstaat alleen als rationeel tracht te worden verklaard

De mens vereenzelvigd onbewust met de gedachten om een concrete oplossing te vinden en sluit al dat andere waaronder de Verbinding met de Bron, met het Geestelijke uit. Dit is het kwaad door gebrek aan aandacht en Liefde. Wordt dit bewust gedaan, dan wordt Zonde begaan: een mens wijkt doelbewust af van wat in lijn met de Waarheid is. Voor beide gevallen zal de mens het gevolgen van kwaad en Zonde dragen. Dit is niet te ontwijken.

Keer daarom het rationele tijd-ruimtelijke de rug toe waardoor de Verbinding herstelt met het Geestelijke door toe laten van het niet – bewuste

Met andere woorden: zonder analyse, zonder te meten, gewoon oordeelloos te laten zijn, zonder enige vorm van concurrentie (rivaliteit), geen gelijk trachten te krijgen in het tijd – ruimtelijke, dan vervalt de grondslag voor kwaad en agressie.

Wortels van de agressie liggen in het onbewuste. En worden vergeten door te verklaren

Agressie is aan beide zijden en wordt verstaan : nooit kan het in het concrete worden bereikt! Anderzijds: doorslaggevend is het concrete in de dualiteit van de vergankelijke wereld.

Gepubliceerd
Gecategoriseerd als Artikel